Odpowiedź na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące psychoterapii.

Termin „psychoterapia”, zaczerpnięty z greki, możemy tłumaczyć jako leczenie duszy. Psychoterapia jest metodą, która pozwala rozwiązywać wewnętrzne problemy pacjenta i wspomagać leczenie zaburzeń psychicznych. Jest wiele nurtów w psychoterapii. Ja pracuję z klientem w nurcie psychodynamicznym i systemowym.

Na co dzień każdy człowiek funkcjonuje w różnych rolach (jako partner, rodzic, dziecko, pracownik, członek społeczności), a także w różnych sferach życia (osobistej, rodzinnej, zawodowej). Aby dobrze odnajdywać się w życiu i postrzegać je jako satysfakcjonujące, potrzeba równowagi pomiędzy tymi sferami i rolami. Jeżeli jest ona zaburzona, pojawiają się w życiu różnego rodzaju napięcia, konflikty, stresy. Psychoterapia to narzędzie i zarazem proces, który pomaga odzyskać lub osiągnąć wewnętrzną równowagę, dzięki której życie staje się bardziej satysfakcjonujące. Jest procesem uzdrawiającym i wyzwalającym.

Rozmawiając z bliskimi, można otrzymać wsparcie, a nawet odreagować pewne emocje, co przynosi ulgę, ale nie eliminuje źródeł problemów, które pojawiają się w życiu. Psychoterapeuta, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, stwarza warunki bezpiecznej relacji. Dzięki temu może dojść do trwałej zmiany, dzięki pozostawaniu klienta w procesie. Psychoterapeuta stara się przy tym być neutralny. Jego towarzyszenie jest nastawione na realną zmianę, a nie uzyskiwanie chwilowej ulgi.

Nie ma jednej, najlepszej metody psychoterapii. Każda z form psychoterapii może okazać się skuteczna. Dzięki wiedzy psychoterapeuty forma zostanie dobrana do potrzeb klienta, co pozwali mu uzyskać skuteczną pomoc.

Psychoterapeuta jest z zasady absolwentem studiów magisterskich (medycznych, psychologicznych lub humanistycznych) oraz podyplomowego szkolenia psychoterapeutycznego i prowadzi sesje terapeutyczne z klientami, stale poddając swoją pracę superwizji. Każdy psychoterapeuta odbył własną terapię, zanim rozpoczął pracę z klientami.

Psychoterapeuta, kierując się kodeksem etycznym, respektuje poufność informacji dotyczących pacjenta i pracy z nim. Ponadto dba o wysoką jakość swojej pracy i ciągły rozwój zawodowy. Zachowuje ustalone z klientem ramy współpracy i nie wkracza w inne, pozaterapeutyczne relacje.

Psychoterapeuta to osoba, która ukończyła studia (medyczne, psychologiczne lub humanistyczne) i odbyła co najmniej czteroletnie szkolenie z psychoterapii. Składa się ono z jego własnej psychoterapii, szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz pracy z pacjentami pod opieką superwizora. Psychoterapeuta pracuje nad diagnozą i leczeniem osób z zaburzeniami psychicznymi oraz problemami emocjonalnymi. Pomaga w trudnych sytuacjach życiowych, pracuje wspólnie z pacjentami nad rozwojem ich osobowości.

Psycholog to osoba, która uzyskała dyplom magistra psychologii, co sprawia, że jest teoretycznie przygotowana do diagnozy i pomocy psychologicznej; inne obszary działania wymagają od niej kształcenia podyplomowego.

Psychiatra to lekarz, który po ukończeniu studiów medycznych zdobył stopień specjalizacji z zakresu psychiatrii. Rozpoznaje i leczy zaburzenia i choroby psychiczne za pomocą farmakoterapii.

Spotkanie z psychoterapeutą polega na rozmowie, przebiegającej w atmosferze bezpieczeństwa i zaufania, gdyż terapeutę obowiązuje zasada dyskrecji. Spotkanie odbywa się w określony dzień tygodnia, o konkretnej godzinie, najczęściej jest to cykl stały. W czasie sesji psychoterapeuta kieruje całą swoją uwagę na klienta, aby poznać jego wewnętrzny świat i współtowarzyszyć mu w odkrywaniu siebie, dokonywaniu wyborów i przeprowadzaniu zmian.

Psychoterapia par i małżeństw to forma terapii dla partnerów, którzy są gotowi spojrzeć od nowa na siebie i związek, zrozumieć przyczyny trudności i szukać możliwości zmian. Psychodynamiczna terapia par pomaga zrozumieć uczucia, potrzeby i myśli prowadzące do trudności w relacji. Odkrycie tych treści i przekazanie ich partnerowi prowadzi do lepszego rozumienia siebie nawzajem w tej relacji.

Psychoterapia pary to proces zmierzający do pogłębionych i udoskonalających zmian w relacji pomiędzy partnerami. Wspólne z terapeutą działanie będzie prowadziło do przezwyciężenie konfliktów i sytuacji kryzysowych. Skutkiem będzie też przepracowanie emocjonalnych efektów z wcześniejszych relacji rodzinnych i uczuciowych, uzyskanie psychicznej autonomii. Partnerzy pod opieką psychoterapeuty przeanalizują swoje oczekiwania wobec związku, przyczyny określonych reakcji na zachowania partnera. Terapia daje możliwość przepracowania doświadczeń i wypracowanie dojrzałego modelu funkcjonowania.

Niektórzy psychoterapeuci z góry umawiają się na określoną liczbę spotkań. W rzeczywistości jednak niezmiernie trudno jest przewidzieć, w jakim tempie przebiegać będzie pożądana zmiana. Jedynie cykliczne, regularne spotkania pozwalają zbudować więź terapeutyczną, która daje zaufanie, dzięki któremu możliwa jest szczerość i zmiana u pacjenta. Dlatego tak trudno ustalić z góry, kiedy osoba korzystająca z terapii poczuje się na tyle wzmocniona, że wspólnie z terapeutą uzna, iż psychoterapia nie jest już konieczna.

Bowiem proces terapeutyczny to nie operacja medyczna, która przez usunięcie pewnych elementów czy wszczepienie innych, wyleczy psychikę. Bardziej przypomina uczenie się, które jest działaniem długoterminowym, wymagającym zrozumienia, ćwiczenia, sprawdzania, doskonalenia…

To  pytanie, na które nie ma prostej i jednoznacznej odpowiedzi. Na cały proces poprawy wpływa wiele czynników. Wiele zależy od osobowości terapeuty oraz jakości relacji między nim a pacjentem. Nie ma terapeuty, który będzie odpowiadać każdemu i nie z każdym udaje się nawiązać dobrą relację. Wiele zależy również od momentu w życiu klienta. Od jego determinacji zmiany, ale też od skali problemów, z jakimi zgłasza się na psychoterapię.

Trwają badania nad skutecznością różnych nurtów terapeutycznych. Jednak coraz częściej stwierdza się, że to relacja terapeutyczna decyduje. Ostatecznie sam klient weryfikuje, czy ta właśnie terapia mu pomogła. Jeśli ma wrażenie, że nawet wybitny specjalista mu nie pomaga, powinien zaufać tym odczuciom i szukać takiego terapeuty, któremu zaufa i z którym będzie osiągał swoje cele.